Η Περσεφόνη ήταν κόρη της Θεάς Δήμητρας και Θεού Δία… Ήταν ο καρπός μιας μεγάλης συμπαντικής και φυσικής ένωσης των δυο δυνάμεων όπου αποτέλεσε και την μεγαλύτερη μυητική ιστορία στον ελληνικό κόσμο.
Όσο μεγάλωνε η Περσεφόνη, μεγάλωνε και η ομορφιά της.
Αρχικά ξεκαθαρίζουμε ότι ο Έκτορας ηταν ο αμυνόμενος και ο υπερασπιστής της πόλεως του της Τροίας καθώς δέχθηκε την επίθεση των Αχαιών. Ας δούμε όμως από την αρχή τα στοιχεία και τα επικά γεγονότα.
Ο θεός Πάνας δεν είναι κακός θεός όπως τον έχουν παραφράσει αλλά είναι ο θεός όλων των έμβιων όντων.
Σύμφωνα με το μύθο, ο Πάνας γεννήθηκε στο όρος Κυλλήνη της Αρκαδίας. Πατέρας του ήταν ο Ερμής και μητέρα του η Δρυόπη. Γεννήθηκε με πόδια και κέρατα τράγου και είχε μακριά γένια.
Ο χάρος όπως είναι σήμερα γνωστό και όπως έχουν σήμερα περάσει σε ΌΛΟΥΣ ιδιαίτερα ο χριστιανικός κλήρος είναι η προσωποποίηση του θανάτου, μια αινιγματική σκοτεινή μορφή με κουκούλα και ένα μεγάλο δρεπάνι που φέρνει το κακό.
Μακριά στη Δύση καθώς μας λέει η Ελληνική Μυθολογία, πέρα από τον Ωκεανό, κατοικούσε ένα φοβερό τέρας, γεννημένο από τις θαλάσσιες θεότητες, τον Φόρκυ και την Κητώ. Το τέρας αυτό λεγόταν Γοργώ η Μέδουσα, ήταν θνητό και είχε δυο αθάνατες αδελφές: την Σθεννώ και την Ευρυάλη.
Η λέξη γενέθλιον – γενέθλια σήμερα χρησιμοποιείται για να δηλώσουμε την ημέρα που κάποιος γιορτάζει την επέτειο του ερχομού του στην ζωή.
Η λέξη Έρως κανονικά δεν έχει ετυμολογία διότι ανήκει στις άρρητες λέξεις.
Ο μονός τρόπος για να προσεγγίσουμε την σημασία της είναι μόνον από την έρευνα στις πληροφορίες που μας δίνει η ελληνική μας γλώσσα αλλά και η μυθολογία μας.
Ο Ορφέας ηταν γιος του Οίαγρου και της Μούσας Καλλιόπης, σύζυγος της Ευρυδίκης. Όπως μας λέει ο Απολλόδωρος, ο αρχαίος ιστορικός και μυθογράφος, ο Ορφέας είναι αυτός που καθιέρωσε τα Μυστήρια του Διόνυσου.
Οι Μοίρες είναι οι ποιο αινιγματικές αλλά και συνάμα άκρως απαραίτητες θέες για την ζωή του κάθε θνητού και αθάνατου όντος.
Ξεκινώντας από την θεογονία του Ησίοδου οι Μοίρες έχουν δυο θέσεις σε αυτό το τεράστιο και θεάρεστο δεντρικό σύστημα μας.
Το σύμπαν για τον αρχαίο αλλά και για τον σύγχρονο άνθρωπο ήταν και είναι χαώδες και ανεξέλεγκτο, γεμάτο μυστήριο αλλά και πολλά ανεξερεύνητα κομμάτια που αποτελούν αχαρτογράφητα νερά για εμάς.
