Ετυμολογία της λέξης Έρως και Έρωτας

Η λέξη Έρως κανονικά δεν έχει ετυμολογία διότι ανήκει στις άρρητες λέξεις.

Ο μονός τρόπος για να προσεγγίσουμε την σημασία της είναι μόνον από την έρευνα στις πληροφορίες που μας δίνει η ελληνική μας γλώσσα αλλά και η μυθολογία μας.

Πάμε λοιπόν να δούμε τις πληροφορίες αυτές.

Στην ελληνική μας μυθολογία ο Έρως συναντάτε δύο φορές μια στην πρωταρχική τριάδα των πρώτων θεών δηλαδή το Χάος η Γαία και ο Έρως ενώ τον συναντάμε και ποιο μετά στο δεντρικό της θεογονίας μας ως ο φτερωτός θεός της αγάπης γιός και ακόλουθος της θεάς Αφροδίτης .

Ο Έρως λοιπόν ως λέξη πηγάζει από την λέξη είρω η οποία σημαίνει συνδέω.

Είναι η ποιο ορθή προσέγγιση διότι αν παρατηρήσουμε στην θεογονία ο Έρως έχει δύο υποστάσεις με την ίδια ιδιότητα τόσο στον μακρόκοσμο όσο και στον μικρόκοσμο και αυτό μας το δηλώνει και ο Ορφέας στον ορφικό ύμνο του Έρωτος καθώς τον αποκαλεί Διφυή δηλαδή ο έχων δύο φύσεις, δύο υποστάσεις.

Η πρώτη υπόσταση είναι εκείνη που ως πρωταρχικός θεός δεν έχει απογόνους, ούτε γεννήτορες δηλαδή είναι αυτογέννητος και δεν δημιουργεί τίποτα, αλλά αποτελεί τον σύνδεσμο όλων των θεών, όλων δηλαδή των μορφών της και των συμπαντικών νόμων έτσι ώστε να ξεκινήσουν να ενώνονται και να δημιουργούν μορφές κοσμώντας τον απέραντο κενό χώρο του χάους με άστρα πλανήτες και κάθε λογής όντα. Άρα σε αυτήν την υπόσταση συμβολίζει τον σύνδεσμο της δημιουργικής δύναμης της αεικίνητης φύσης.

Η επόμενη υπόσταση δηλαδή αυτήν που παρουσιάζεται στην θεογονία μας, ο έρως είναι ο φτερωτός θεός της αγάπης γιός και ακόλουθος της θεάς Αφροδίτης και έχει πάλι την ίδια σημασία . Αποτελεί τον σύνδεσμο για κάθε θνητό ον.

Σύμφωνα με τον μύθο, όταν χτυπά με τα βέλη του δύο ανθρώπους του αντίθετου φύλου, τότε αυτοί δένουν τις δύο διαφορετικές ζωές τους σε μια κοινή δημιουργώντας νέα ζωή νέους απογόνους. Και εδώ λοιπόν ο Έρως είναι ο σύνδεσμος μεταξύ δυο πλευρών του αρσενικού και του θηλυκού, διότι ως σύνδεσμος φέρνει το συναίσθημα της αγάπης και της αποδοχής. Για αυτόν τον λόγο οι αρχαίοι προγονοί μας έδιναν στην λέξη έρωτα την ετυμολογία ο αγαπητός , ο πολυαγαπημένος.

Στην σύνθεση τον Έρω τον συναντούμε σε μια λέξη , στην λέξη Έρω-τώ και το παράγωγο της την λέξη Ερώ-τηση, εδώ πλέον τολμώ να πω ότι η λέξη έρως στην λέξη ερωτώ έχει την ιδιά προσέγγιση διότι η λέξη ερωτώ μας προτρέπει να βρούμε τον σύνδεσμο (από το είρω) μια απορίας που είναι η απάντηση.

Ποιητήν δ’ άρα Έρως διδάσκει, καν άμουσος ή το πριν.

Ο έρωτας διδάσκει τον ποιητή, ακόμα και αν αυτός δεν είχε ιδέα από ποίηση.

Μας λέγει ο Ευριπίδης,

ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΣ