Θεός είναι η πολυδιάστατη εκείνη αιτία που θέτει μέσα στο σύμπαν κόσμος, την τάξη, την κίνηση, την αρμονία, την ένωση και την διαίρεση με αποτέλεσμα την δημιουργία η οποία ταξιδεύει προς την αιωνιότητα. Άρα δεν υπάρχει ένας θεός διότι όπως έλεγε και ο Πυθαγόρας εκ της μονάδας δεν μπορεί να προκύψει τίποτα.
Οι Θεοί λοιπόν χωρίζονται σε τρείς πρωταρχικές βασικές κατηγορίες, τους υλικούς όπως πλανήτες, άστρα, γαλαξίες οι οποίοι θέουν- τρέχουν – κινούνται, τους νοητούς δηλαδή τις ηθικές αξίες, τους νόμους(φυσικούς η συμπαντικούς), τις δυνάμεις και τις ενέργειες που αποτελούν την αιτία τόσο της κινήσεως όσο και της δημιουργίας και τέλος τους αισθητούς, αυτούς δηλαδή που μπορούμε μέσα από την παρατήρηση την αντίληψη και την δυνατότητα των αισθήσεών μας να αναλύσουμε την δομή τους.
Έτσι ο κάθε κόσμος νοητός, αισθητός και υλικός του σύμπαντος, θεωρητικά αλλά και πρακτικά πλημμύρισε από Θεούς οι οποίοι μας διδάσκουν το συν και το παν. Στην Ελληνική μας θεογονία βλέπουμε πολλές ενώσεις Θεών δημιουργώντας νέους οι οποίες έχουν παρεξηγηθεί στις μέρες μας και αυτό γιατί δεν υπάρχει η κατάλληλη γνώση. Πρέπει να γίνει κτήμα όλων ότι οι Θεοί δεν είναι όντα, αντιπροσωπεύουν δυνάμεις ενέργειες και νόμους συμπαντικούς και φυσικούς οι οποίοι αλληλοεπιδρούν και ξεκινούν την λειτουργία των πάντων.